Over Frozen Kids

In de documentaire Frozen Kids van filmmaker Cees Franke uit 2010 – ver voor de #metoo beweging op gang kwam – komen mannen aan het woord die getuigen van hoe ze als kind in de leeftijd van 7-12 jaar seksueel misbruikt zijn. Je leest, ziet of hoort zelden of nooit verhalen van mannen die slachtoffer zijn.

Dit komt omdat jongens seksueel misbruik meestal uit schaamte voor zich houden en bagatelliseren. („Ik ga met mijn moeder naar bed”, zullen jongens niet gauw zeggen, terwijl meisjes eerder geneigd zijn te zeggen: „Mijn vader zit aan mij”). Het past niet in het beeld van man zijn.

Kay, Julien, Mark en meer mannen delen hun ervaringen als slachtoffers van seksueel misbruik in deze aangrijpende documentaire. (English here)

In Frozen Kids vertelt een groot aantal volwassen mannen over de seksuele handelingen die ze in hun jeugd tegen hun wil hebben moeten verrichten. Ze werden gedwongen door een vader, moeder, buur, oudere vriend(in), (sport)leraar/lerares of een oom/tante en ze werden misbruikt.

Ze zijn in hun ontwikkeling als kind en voor de rest van hun volwassen leven psychisch beschadigd geraakt onder de dreiging van straf. Nog dagelijks ondervinden ze er de gevolgen van (gevolgen van seksuele kindermishandeling zijn daarom wel vergeleken met de gevolgen van een verblijf in een concentratiekamp).

Bevroren zijn
De titel ‘Frozen Kids’ verwijst naar een staat van bewustzijn die ontstaat tijdens het seksueel misbruik: om je gevoel uit te schakelen en als het ware een ander te worden. Dit is een bekend overlevingsmechanisme. Alsof je er zelf niet bij bent. Dergelijke ervaringen van mensen geven aan dat je als het ware geestelijk en lichamelijk bevriest tijdens het misbruik.

Het schokkende in de getuigenissen is dat deze staat van „bevroren zijn” gedurende het hele leven terug blijft komen. In relaties, vriendschappen en werksituaties zijn Frozen Kids meestal niet in staat adequaat (= assertief) te handelen.

Ze herhalen het patroon van „bevroren zijn en zo zichzelf en hun gevoelsleven uit te schakelen”. Ogenschijnlijk functioneren ze goed maar diep van binnen is dat helemaal niet het geval. In feite ontbreekt het hen aan zelfbeschikking en ze hebben moeite met het stellen van grenzen.

Door dit gedragspatroon ontstaan er op termijn psychische en lichamelijke gezondheidsproblemen.

Schokkende getuigenissen
De film Frozen Kids is een statement van schokkende getuigenissen. Door de feitelijke, ogenschijnlijk emotieloze opsomming van gebeurtenissen legt de film op huiveringwekkende wijze getuigenis af van wat in feite kindermoord is. De film laat vooral geen emotionele scènes zien.

Juist de registrerende, feitelijke weergave tilt de film boven goedkoop effectbejag uit. De volwassen mannen die aan het woord zijn, hebben allemaal een ding gemeen: ze zijn voor de rest van hun leven veroordeeld tot een leven waarin wantrouwen en angst een grote rol spelen.

Ze ondervinden daar op psychisch -, lichamelijk -, relationeel-, seksueel- en gezondheidsgebied nog dagelijks last van. „Ik heb vaak ‘ja’ gezegd waar ik ‘nee’ bedoelde”

Visie
Een kind is van nature onderzoekend ingesteld. Volwassenen zouden daarin een begeleidende rol moeten spelen en het kind leren waar de eigen grenzen en die van de omgeving liggen.

Seksueel misbruik is dus niet op zichzelf staand. De opvoeder en sociale omgeving hebben er een rol in bij voorkoming en signalering.

Kinderen moeten in een veilige omgeving kunnen opgroeien waar hun grenzen worden gerespecteerd. Een omgeving waarin ze kunnen experimenteren en ontdekken zonder blijvende emotionele schade op te lopen.

Missie
Met de documentaire Frozen Kids willen we duidelijk maken hoe fout het gaat als grenzen van kinderen worden overschreden.

We willen met de documentaire aandacht vestigen op het onderwerp en de samenleving bewust maken van de noodzaak en verantwoordelijkheid voor het bewaken van (seksuele) grenzen, in het bijzonder die van kinderen.

Doelstellingen Frozen Kids
Met het maken van deze documentaire heb ik nog een aantal doelstellingen.
Een belangrijke doelstelling is dat de film een <strong>hulpmiddel bij onderwijs </strong>is. Zowel voor jongeren op het voortgezet onderwijs als beroepsopleidingen van hulpverleners.

Ook voor studenten psychologie en medicijnen levert de film een heldere bijdrage in het kader van vroegtijdig herkennen en signaleren van seksueel misbruik problematiek.

Indien er voldoende gedoneerd wordt, willen we ook graag een informatiepakket en behoeve van het voortgezet onderwijs en beroepsopleidingen leveren. De maker is op uitnodiging beschikbaar om inleidingen te verzorgen.

Door de enorme hoeveelheid getuigenissen levert de film ook een actieve bijdrage in het verwerkings- en acceptatieproces van slachtoffers.

Daarnaast levert de film Frozen Kids een actuele bijdrage aan het maatschappelijk debat rondom seksueel misbruik van jongens en mannen, een tot nu toe onderbelichte groep slachtoffers.

In het veld van de zelfhulpverlening kan de film ten slotte ingezet worden als discussiemiddel zodat slachtoffers kunnen ervaren dat ze er niet alleen voor staan. Ze zien en horen de verhalen van lotgenoten en kunnen zo leren accepteren dat zij er niet alleen voor staan en dat het goed is om er met elkaar over te praten.

Op die wijze levert de film een actieve bijdrage op weg naar herstel voor zover mogelijk.